aaiBoek

Vanilla Ice, 2 Brothers on the 4th Floor, B.B. Jerome & the Bang Gang, ... Op m'n tiende had den Top 30 geen geheimen voor mij

Gelukkig was er ... die regenachtige woensdagmiddag in 1993. Tijdens het installeren van m'n nieuwe stereokeet pakte ik nogal ne post: dien typ van een Hautekiet op Studio Brussel was een openbaring.

De gitaarschijven die Stefan Ackermans 's zondags in de Afrekening aan mekaar lulde, hadden meer Canonballs dan hetgeen ik tot dan toe van spandex Axl Rose gewoon was.

En ondanks die trap in m'n radijzen, ben ik hondstrouw gebleven aan de baasjes en bazinnekes van Brussel.

Now fix it, Mixwit.

© Stijn Coninx

Door toedoen van wetgever Murphy dreigen al m'n sportieve einddoelen letterlijk in het water te vallen. Aan de voorbereiding van anderhalf jaar fietsen, een jaar zwemmen, 9 maand looptraining, 5 à 6 dagen op 7, kwam dinsdag een abrupt einde.

Als afsluiter van een partijtje zwemmen dook 'k met de youngsters in de glijbaan. Langbeen (db) sloeg bij het inspringen stoemelings z'n rechterpoot om en hoorde de rechterknie k-r*a_k'e-n als een Bond zonder Tanden-bus, bollend over één nacht ijs.

Met m'n bekende foeballersverachting in het achterhoofd dacht ik toen nog dat het wel zou meevallen. Maar rechtstaan na de après-nager zou me wel op andere gedachten brengen: makker, probeer die verse maaginhoud maar binnen te houden, ondanks die ondraaglijke pijn.

's Anderendaags stiekem onverantwoord & onverzekerd in de auto gestapt, om in het ziekenhuis de snoeiharde diagnose te horen: ligament aan de binnenkant van de knie goed geraakt, zo'n 2 maanden buiten sportstrijd.
Dus moet ik als geslagen Knight who says Knee afhaken voor deze steekspelen:

• Ronde van Vlaanderen
• Antwerp 10 Miles
• Fietsstage Mallorca

En zal ik hopelijk weer fit geraken tegen:

• de fietstocht naar Oostenrijk in juli
  
• en m'n eerste recreatieve kwarttriathlon in augustus.

• Het nieuwe Canvas,
• Belga Sport,
• Pauw & Witteman,
• Man Bijt Hond,
• TV Oost,
• Phara,
• een Duvel,
• Lux XL,
• Top Gear,
• Mooi weer! De Leeuw,
• Sporza.

That's me tv, so sorry ladies, no WijfTV for me

De ideale hoofdtelefoon: hij bestaat niet:

• Te groot: voor een vol geluid is een klassieke Sony nog altijd mijn nec plus ultra, maar ik ga al eens gaarne sporten met de Nano om de arm. So no go for the big Kahuna.
  
• Te klein: de bijgeleverde iPod-oortjes zuigen als een pasgeborene. Na 3 paar mag Jobs zijn earbuds in zijn butt proppen. Ze klinken noch passen.

Met een Fnac-bon in de hand dan maar naar een Frans filiaal van de hel getrokken, vaststellen dat hun hoofdtelefoonstand niet meer is wat het geweest is, staan zeveren boven een jaap van een Sennheiser, maar uiteindelijk 100 euri lichter buitenwandelen met de Bose in-ears, hoewel ik over de Shure-concurrentie betere reviews was tegengekomen.

Een maand later zeg ik:

• Tijdens winterse loop- en fietstrainingen, onder een muts zijn ze de ideale metgezel: comfortabel door de gel-pasvormpjes, genoeg omgevingsgeluid doorlatend (verkeersveiligheid duh).
• Uit die sport/luistersessies met transparante Trentemöller- en Principles Of Geometry-tracks blijkt vooral de geluidskwaliteit een enorme stap vooruit t.o.v. de witte Apple-witjes.
• Maar turn down (!) the bass: nooit gedacht dat oortjes zo veel onderbuik tegen m'n trommelvliezen konden ploffen. Soms té veel zelfs.